แร้งวัดสระเกศ เปรตวัดสุทัศน์” ย้อนตำนานความเชื่อเมื่อวันวาน

ในปัจจุบันถ้าพูดถึงคำว่า แร้งวัดสระเกศ เปรตวัดสุทัศน์ เชื่อว่าทุกคนคงเคยได้ยินเกี่ยวกับตำนานหรือเรื่องเล่าจากปู่ย่าตายายกันมาบ้าง เพราะเรื่องราวของแร้งวัดสระเกศ เปรตวัดสุทัศน์ เป็นความเชื่อของคนโบราณที่ว่ากันว่าในสมัยนั้นมีผู้คนเสียชีวิตเป็นจำนวนมากด้วยโรคระบาด ซึ่งต่อมาผู้คนได้นำศพของผู้เสียชีวิตไปทิ้งไว้ที่วัดสระเกศและวัดสุทัศน์เป็นจำนวนมาก จนเกิดเป็นเรื่องราวความเชื่อต่างๆตามมาจนถึง

ปัจจุบัน และในบทความนี้จะมาเจาะลึกเรื่องรางความเชื่อที่เกิดขึ้นในยุคสมัยนั้นจนกลายมาเป็นตำนานที่เล่าขานจนถึงปัจจุบันนี้

ในส่วนของวันนี้ ก่อนจะไปกันต่อในบทความนี้..ขอเสนอ นงน้อย.com เว็บอัพเดพข่าวสาร เกี่ยวกับเรื่องโชคลาภ

วัดสระเกศ

วัดสระเกศเกิดขึ้นมาในช่วงยุคสมัยกรุงศรีอยุธยา ถูกสร้างขึ้นในปีพ.ศ. 2112 โดยพระเจ้าบุเรงนอง ในตอนนั้นกรุงศรีอยุธยาถูกพระเจ้าบุเรงนองตีแตกและยึดพื้นที่ไป ซึ่งตอนนั้นพระเจ้าบุเรงนองอยากจะสร้างสิ่งประดิษฐาน เพื่อที่จะประกาศถึงชัยชนะก็เลยได้ทำการก่อสร้างวัดสระเกศ รวมถึงเจดีย์ใหญ่ที่มีลักษณะของชาวมอญขึ้นมา แต่ในเวลาต่อมาประมาณ 15 ปี ในปี 2127 พระนรศวรได้ทำการศึกจนสามารถเอาชนะ และยึดกรุงศรีอยุธยากลับมาได้ หลังจากพระนรศวรชนะศึกก็ได้ทำการสั่งให้ทำการตัดส่วนบนและส่วนล่างของสิ่งประดิษฐานที่พระเจ้าบุเรงนอนสร้างไว้ ให้เหลือเพียงฐานต่อมาได้ทำการปรับเปลี่ยนบูรณะ จนกลายเป็นรูปแบบของคนไทยรวมถึงเจดีย์ก็ทำให้เป็นแบบของคนไทยจนกลายมาเป็นวัดสระเกศในปัจจุบันนี้นั้นเอง

โรคระบาด

หลังจากพระนรศวรยึดกรุงศรีอยุธยาคืนมาได้ไม่นาน ก็เกิดโรคระบาดร้ายแรงขึ้น ก็คือ โรคห่า หรือ โรคอหิวาตกโรค ที่เรารู้จักกันในยุคปัจจุบัน แต่ในสมัยนั้นโรคนี้เป็นโรคต่อติดที่น่ากลัวอย่างมาก เพราะโรคนี้ติดต่อง่ายและส่วนใหญ่ผู้ที่ติดจะเสียชีวิต รุนแรงไม่น้อยไปกว่าโรค Covid 19 ในปัจจุบันก็ว่าได้ ซึ่งในสมัยนั้นโรคห่าไม่สามารถรักษาได้เพราะการแพทย์ไม่ได้ก้าวหน้าเหมือนทุกวันนี้ จึงทำให้โรคนี้แพร่กระจายได้รวดเร็วด้วยอุปนิสัยของคนโบราณส่วนมาก จะใช้ชีวิตติดกลับแม่น้ำลำคลองไม่ว่าจะเป็นการนำมาดื่มกินหรืออาบก็ตาม จนทำให้เกิดการแพร่กระจายของโรคห่าได้อย่างรวดเร็ว ว่ากันว่าโรคนี้รุนแรงถึงขั้นมีคนเสียชีวิตมากถึง 1 หมื่นคน ต่อวันเลยทีเดียว

โรคห่า หรือ โรคอหิวาตกโรค

เป็นโรคที่ติดเชื้อระบบทางเดินอาหารจากแบคทีเรียชนิดเฉียบพลัน อาการเริ่มต้นจะถ่ายอุจจาระเป็นน้ำอย่างหนักแต่ไม่มีอาการปวดท้อง และบางครั้งจะเกิดการคลื่นไส้ อาเจียน สูญเสียน้ำอย่างรวดเร็วจนเกิดภาวะเป็นกรดในเลือด และการไหลเวียนโลหิตล้มเหลว ถ้าไม่ได้รับการรักษาผู้ที่ติดโรคนี้อาจจะเสียชีวิตภายใน 2-3 ชั่วโมง โรคนี้สามารถติดต่อโดยการกินอาหารหรือน้ำที่มีเชื้อปนอยู่ หรือการกินอาหารดิบจึงทำให้การติดต่อของโรคนี้แพร่กระจายได้ไวมากนั้นเอง

แร้งวัดสระเกศ

เนื่องด้วยเกิดโรคระบายจึงทำให้มีผู้คนจำนวนมากเสียชีวิต ทางวัดต่างๆในเมืองก็เริ่มรับศพผู้เสียชีวิตจากโรคห่าไม่ไหว อีกทั้งกฎของเมืองก็ไม่ให้ทำการเผาศพเกิดขึ้นในเมือง เพราะอาจจะทำให้ยิ่งเกิดการแพร่กระจายเป็นบริเวณกว้าง ทำให้ผู้คนต้องขนศพของผู้ที่ติดโรคห่าเสียชีวิตออกไปนอกเมือง ส่วนวัดที่อยู่นอกเมืองใกล้ๆนั้นก็มีเพียงวัดสระเกศเพียงวัดเดียว จึงนำศพของคนที่เสียชีวิตจากโรคห่าไปรวมกันอยู่ภายใน

วัดสะระเกศเป็นจำนวนมาก ว่ากันว่ามากจนกองกันเป็นภูเขาเลยเลยทีเดียว ต่อมาไม่นานก็มีแร้งเริ่มทยอยเข้ามาร่วมตัวเพื่อมากินซากศพที่อยู่ภายในวัดสระเกศแห่งนี้เป็นจำนวนมาก ซึ่งบางวันศพของผู้เสียชีวิตถูกแร้งรุมกินจนหมดไม่ต่ำกว่า 4-5 ศพเลยจนกลายเป็นอีกหนึ่งวิธีการที่กำจัดซากศพของผู้เสียชีวิตจากโรคห่า ในเวลาต่อมากเกิดเป็นความเชื่อของชาวบ้านที่รู้สึกหวาดกลัว ว่าแร้งพวกนี้เป็นเหมือนผู้นำพาวิญญาณไปสู่นรกนรกภูมิ และนี้ก็คือที่มาของความเชื่อเกี่ยวกับวัดสระเกศนั่นเอง

เปรตวัดสุทัศน์

หลังจากเกิดเหตุการณ์ความเชื่อภายในวัดสระเกศ ก็มีตำนานความเชื่ออีกหนึ่งวัดที่เกิดขึ้นในสมัยนั่นด้วยก็คือ ความเชื่อเกี่ยวกับเปรต วัดสุทัศน์ หลังจากเกิดเหตุการณ์โรคระบาด วัดสุทัศน์เป็นอีกหนึ่งวัดที่ได้รับศพของผู้เสียชีวิตจากโรคห่ามาเป็นจำนวนมากเช่นกัน และทางวัดสุทัศน์ก็ได้ทำการเผาศพไปจนกว่าจะหมด ซึ่งในวัดสุทัศน์จะมีเอกลักษณะเด่นอยู่หนึ่งอย่างก็คือ เสาชิงช้าสีแดงขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่บริเวณวัดสุทัศน์ ในตอนนั้นจึงเกิดเป็นเรื่องเล่าของชาวบ้านว่าตอนที่เดินผ่าน วัดสุทัศน์มักจะมองเห็นด้วยหางตาว่ามีเปรตขนาดใหญ่ เดินวนไปวนมาอยู่บริเวณวัด บางก็ว่าเจอเปรตยืนอยู่ที่เสาชิงช้าดวงตาสีแดงร้องโหยหวนอยู่ ให้ชาวบ้านแถวนั้นได้เห็น จนทำให้ชาวบ้านไม่กล้าเดินผ่านวัดสุทัศน์ในเวลากลางคืนเลย อีกทั้งยังมีเรื่องเล่าว่า มีคนเจอเปรต วัดสุทัศน์เป็นจำนวนมากอยู่ตลอด ทำให้เกิดเป็นความเชื่อว่าเปรตเหล่านี้น่าจะเกิดจากผู้คนที่เสียชีวิตจากโรคห่า ที่ตายไป แล้วยังต้องมาชดใช้เวรกรรมอยู่ภายในวัดแห่งนี้ จนกลายเป็นเปรตวนเวียนอยู่แต่บริเวณวัด จึงเกิดเป็นเรื่องราวของเปรต วัดสุทัศน์มาถึงปัจจุบันนั่นเอง

สรุป 

แร้งวัดสระเกศ เปรต วัดสุทัศน์ เป็นตำนานความเชื่อที่เกิดจากโรคระบาดในสมัยนั้นที่ไม่สามารถรักษาได้ และยังเป็นโรคที่ติดต่อได้อย่างรวดเร็วจนทำให้มีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมากในสมัยนั้น และการที่มีคนเสียชีวิตเป็นจำนวนมากจึงทำให้เกิดเป็นเรื่องเล่าและตำนานดังของทั้งสองวัด ก็คือ ตำนานแห่งแร้งวัดสระเกศ และเปรต วัดสุทัศน์ จนมาถึงปัจจุบันนี้นั้นเอง

ยังมีเรื่องราวอื่นๆเกี่ยวกับความเชื่อและความศรัทธา ซึ่งท่านสามารถติดตามที่จากเว็บนี้